Veel mensen reageren allergisch op tekenbeten. Er zijn veel symptomen die de getroffen persoon moeten alarmeren.
Wat gebeurt er als een teek bijt?
De teek doorboort de huid van het slachtoffer met zijn monddelen en zuigt vervolgens het bloed eruit met zijn slurf. Zodra u een teek op uw huid heeft ontdekt, moet u deze indien mogelijk verwijderen, omdat langdurig contact de kans op overdracht van een ziekte vergroot. Het beste kun je de teek voorzichtig met een pincet van de huid verwijderen. Als het mondstuk vast komt te zitten, hoeft u zich geen zorgen te maken; het zal na verloop van tijd meestal vanzelf loskomen.
Symptomen van de ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi. In principe kan deze bacterie elk orgaan van de geïnfecteerde persoon aantasten, maar de gewrichten en het neuronale systeem worden het vaakst aangetast. Deze bacteriën worden overgedragen door schildteken, meer bepaald door de teek die bekend staat als de gewone houtsnedeteek. Dit is de meest voorkomende soort in Midden-Europa.
Over het algemeen verloopt de ziekte van Lyme in drie fasen. Voorzichtigheid is geboden als u de volgende symptomen ervaart:
- aanvankelijk roodachtig tot blauwroodachtig cirkelvormig huidgebied rond de tekenbeet - komt onder bepaalde omstandigheden mogelijk niet voor
- Zwervende roodheid: het rode gebied wordt groter en vervaagt in het midden, waardoor een roodachtige ring ontstaat; De verkleuring kan ook vanzelf verdwijnen (wat geen genezing betekent!)
- soms treedt de zogenaamde Lyme-griep op (10-14 dagen na de tekenbeet): koorts, vermoeidheid, conjunctivitis, gezwollen lymfeklieren, spier- en gewrichtspijn, hoesten, loopneus, darmproblemen
Als de genoemde symptomen optreden, moet u een arts raadplegen. Als dit niet gebeurt, verschijnen in de tweede fase, ongeveer vier tot zestien weken na de tekenbeet, de volgende symptomen:
- nog steeds de ziekte van Lyme
- ongecontroleerd zweten
- pijnlijke ontsteking van de zenuwen in het gezicht
- Meningitis
- ernstige hoofdpijn
- Gewrichtsontsteking
- Verstoring van zicht en aanraking
- Verlamming
- Hartracen
- hoge bloeddruk
De ziekte van Lyme is niet overdraagbaar. Zowel dieren als mensen kunnen echter ziek worden en huisdieren kunnen de teken in huis brengen. Daarom is voorzichtigheid geboden. In Duitsland is de ziekte van Lyme aangifteplichtig.
Symptomen van door teken overgedragen encefalitis
TBE wordt ook overgedragen via het gewone houtblok. Het is een ziekte die wordt veroorzaakt door het TBE-virus. Niet alle besmette mensen hebben last van de volgende symptomen:
- griepachtige symptomen: hoofdpijn, lichaamspijn, koorts, vermoeidheid
- Vermindering van de symptomen na korte tijd, verbetering van het welzijn
- een paar dagen later: terugkeer van de symptomen in ernstigere mate, hogere koorts, nekpijn, ontsteking van de hersenvliezen en encefalitis (meningo-encefalitis), ontsteking van het ruggenmerg, misselijkheid, verminderd bewustzijn, toevallen, verlamming, gevoeligheid voor licht en geluid
Meestal is TBE niet zo agressief als de ziekte van Lyme. Het is niet ongewoon dat de ziekte vanzelf geneest en zelfs in ernstige gevallen wordt de ziekte volledig behandeld tot herstel. Als TBE echter voortschrijdt, kan dit in geval van nood leiden tot verlamming of coma. Deze symptomen kunnen maanden aanhouden. In één procent van de gevallen is TBE fataal.
Er bestaat geen gerichte medicamenteuze behandeling voor door teken overgedragen encefalitis. De pijn wordt meestal verlicht met pijnstillers en het zenuwstelsel wordt weer genezen met revalidatiemaatregelen. TBE is ook onderworpen aan rapportage.
Bescherming tegen TBE
De beste methode om jezelf tegen TBE te beschermen is vaccinatie. Helaas bestaat er momenteel slechts één vaccinatie tegen tekenencefalitis, maar niet tegen de ziekte van Lyme. Dit is enigszins teleurstellend, aangezien de ziekte van Lyme ongeveer 500 keer vaker voorkomt. Om je er min of meer tegen te kunnen beschermen, ga je in de zomer het liefst zo bedekt mogelijk de natuur in; hoge laarzen, lange broeken en bedekte armen kunnen een tekenbeet voorkomen.
Wat je moet weten over tekenbeten in het kort
- De teek bijt zijn slachtoffers; Maar in tegenstelling tot andere bijtende insecten merk je niets van de tekenbeet of het tekenzuigen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld muggen ontstaat er geen jeukende zwelling. Er zijn ook geen allergische reacties zoals veroorzaakt door bijen- of wespensteken. Teken dringen ongemerkt door in dunne delen van de huid (achterkant van de knieën, hoofd, nek of armen). Vanwege zijn grootte en gewicht voelen mensen het ook niet bewegen op de huid om een geschikte plek te bereiken.
- Als u door een teek wordt gebeten, realiseert u zich misschien pas veel later dat u bent gebeten. Meestal tijdens het douchen of kammen van je haar in de avond of de volgende ochtend. De belangrijkste reden hiervoor is dat het speeksel van de teek een verdovingsmiddel bevat dat de bijtwond verdooft. Het dier zelf zal ook de aandacht trekken. Deze verdoving is erg belangrijk, vooral omdat de slurf van de teek vele malen groter en langer is dan de slurf van andere stekende insecten. Om zo lang mogelijk onopgemerkt te blijven, heeft de teek deze bescherming nodig.
- Een teek die zojuist in de gastheer heeft gebeten, is klein (ongeveer ¼ van de kop van een lucifer), heeft een zwarte kop en een roodbruine buik. Deze zwelt op en wordt helderrood zodra de teek zich vult met bloed. Ondanks zijn kleine formaat heeft een teek veel bloed nodig: hij kan tot 200 maal zijn eigen lichaamsgewicht aan bloed opnemen.
- Het feit dat het speeksel de bijtplaats verdooft, draagt aanzienlijk bij aan het gevaar van de teek. Het speeksel heeft ook de taak om bloedstolling te voorkomen, de bijtplaats te desinfecteren en ontstekingen te voorkomen. Dit gebeurt niet ten behoeve van de gastheer; Hoe langer de beet onopgemerkt blijft, hoe langer de teek op de gastheer kan leven. Het feit dat je geen pijn voelt van de beet, de teek niet op je lichaam voelt en geen ontstekingen krijgt van de tekenbeet, zorgt ervoor dat de teek overleeft.
