Inheemse hagedissen in de tuin: profiel, leefgebied en voedsel

Inhoudsopgave:

Inheemse hagedissen in de tuin: profiel, leefgebied en voedsel
Inheemse hagedissen in de tuin: profiel, leefgebied en voedsel
Anonim

Sommige mensen herinneren zich misschien hoe ze in het wild een hagedis zagen zonnebaden op een muur of op een steen. Veel kinderen en jongeren zullen nauwelijks meer de kans krijgen, omdat inheemse hagedissen bedreigd zijn en slechts zelden te vinden zijn. Daarom is het des te belangrijker om de nuttige insecten een geschikt leefgebied in uw eigen tuin te geven.

Inheemse soorten

Soorten hagedissen afkomstig uit Duitsland en Midden-Europa zijn:

  • Muurhagedis
  • Zandhagedis
  • Oostelijke en Westelijke Smaragdhagedis
  • Boshagedis
  • Kroatische berghagedis

Hun verspreidingsgebieden variëren enorm, maar ze hebben allemaal één gemeenschappelijk gebruik in de tuin. Omdat insecten op hun menu staan, kunnen ze voorkomen dat ongedierte zich overmatig verspreidt en zo planten helpen beschermen. Als je ze specifiek in je eigen tuin wilt promoten en ze dus als natuurlijke ongediertebestrijder wilt gebruiken, moet je ze een passend leefgebied bieden. Je moet natuurlijk eerst weten wat voor soort hagedis het is.

Muurhagedis

Maat: 22 tot 25 cm

Fysiek: erg slank met een relatief lange staart

Kleur: bruin tot grijs, mannetje met zwarte stippen of netpatroon op de rug

Verdeling: Zuid- en West-Duitsland, wijngebieden rond de Moezel, Neckar en Rijn

Habitat: Droge stenen muren, rotsen, rotsachtige gebieden

Paarstijd: Maart tot juni

Eten: Insecten, spinnen

Muurhagedissen worden strikt beschermd en staan al op de waarschuwingslijst van de zogenaamde rode lijst vanwege hun afnemende aantal. Op de rode lijst staan bedreigde diersoorten die speciale bescherming behoeven.

Muurhagedis
Muurhagedis

Als je de muurhagedis in je eigen tuin wilt verwelkomen, moet je een droge stenen muur, een stapel stenen of een rotstuin creëren die bijzonder zonnig en warm is. Scheuren in muren, spleten en kleine grotten zijn erg populair bij hagedissen en dienen als levensreddende schuilplaatsen - zowel voor zichzelf als voor hun klauwen. Tussen maart en juni zijn er maximaal drie. Het uitkomen vindt plaats twee tot drie maanden na het leggen van de eieren. Om de eieren in de klauwen van de muurhagedissen niet te verstoren of zelfs te beschadigen, mogen er gedurende deze tijd geen veranderingen aan het stenen landschap worden aangebracht.

Zandhagedis

Maat: tot 24 cm, meestal kleiner

Fysieke structuur: sterk lichaam, duidelijk gedefinieerd hoofd, korte benen en relatief korte staart

Kleur: groen, grijs en bruin mogelijk, meestal met patroon

Verspreiding: over heel Duitsland, maar zeldzaam

Habitat: Muren, dichtbegroeide gebieden, wilde tuinen, steengroeven, bosranden en heidevelden

Paarstijd: Maart tot juli

Eten: Wormen, insecten, spinnen

Zandhagedissen waren ooit wijdverspreid omdat ze niet beperkt zijn tot één habitat. Ze geven de voorkeur aan gebieden met dichte plantengroei en open ruimtes. Hierdoor komen ze vaak voor in grensgebieden, zoals een droge bosrand.

zandhagedis
zandhagedis

In de moestuin kan deze hagedissoort een geschikt leefgebied worden geboden als een deel van de tuin in het wild mag groeien of anderszins zeer dicht begroeid is - en er geen onderhoudsmaatregelen nodig zijn. Stenen en warme, droge muren zijn ook welkom. Opnieuw moet worden opgemerkt dat er van maart tot ongeveer september of oktober geen interventie plaatsvindt in het gebied gereserveerd voor zandhagedissen. Zowel de dieren als hun klauwen kunnen beschadigd raken en bang worden.

Oostelijke en Westelijke Smaragdhagedis

Afmetingen: tot 35 cm

Fysiek: slank, puntig hoofd

Kleur: aanvankelijk bruinachtig, later groen op het lichaam, sommige met blauwe aftekeningen op het hoofd

Verspreiding: Oostelijke groene hagedis in Oost-Duitsland en langs de oostelijke Donau, westelijke groene hagedis in Hessen en het Rijndal

Habitat: Overwoekerde hellingen met vochtige grond

Paarstijd: Maart tot ongeveer juni

Voeding: Slakken, grotere insecten, spinnen, kleine gewervelde dieren (zoals jonge muizen)

De groene hagedissen zijn zeer indrukwekkende dieren vanwege hun kleur en grootte, maar helaas zijn ze uiterst zeldzaam. Als gevolg van een zeer kleine genenpool in de oostelijke en westelijke populaties is er een toenemend aantal onvruchtbare nakomelingen, ondanks relatief grote legsels van maximaal 15 eieren. Het aantal hagedissen neemt daardoor steeds verder af.

Smaragdgroene hagedis
Smaragdgroene hagedis

Hun favoriete woongebied bestaat uit hellingen, die echter niet te droog mogen zijn. Door de toenemende veranderingen in de landbouw raken deze gebieden steeds meer gedegradeerd. Een leefgebied in de tuin kan hen eigenlijk alleen geboden worden door een wild, vochtig talud aan te bieden. Dit is slechts in zeer weinig gevallen mogelijk.

Boshagedis

Grootte: ongeveer tot 18 cm

Lichaamstype: Slanke, zeer lange staart van maximaal tweederde van de totale lichaamslengte

Kleur: bruinachtig, deels met strepen op de rug

Distributie: door heel Europa

Habitat: Heidevelden, heidevelden, steengroeven, berglandschappen, laaglanden, bosranden, graslanden

Paarstijd: april tot mei

Eten: kleine insecten en spinnen

De boshagedis is wijdverbreid, maar net als andere hagedissen is hij nu nog maar zeldzaam. In de tuin thuis is het belangrijk om hem voldoende schuilplaatsen en ongestoorde plekken te bieden. Ook hier zijn stenen en droge, warme muren, overwoekerde delen en zo min mogelijk ingrepen optimaal.

Boshagedis
Boshagedis

Vanwege hun kleine formaat bevat het menu van de boshagedissen alleen kleine insecten, zoals rupsen, vliegen en kleine kevers.

Kroatische berghagedis

Maat: 16 tot 18 cm

Lichaamstype: slank en klein, staart aanzienlijk langer dan lichaam

Kleur: beige tot bruinachtig met donkerdere strepen op de rug, maar ook lichtgrijs of groen

Distributie: Kroatië, Slovenië, Oostenrijk, Noord-Italië en Duitse Alpen

Habitat: steenachtige, bossige gebieden, in tamelijk vochtige en koele gebieden

Paarstijd: Lente tot zomer, er is weinig bekend over voortplanting

Eten: Slakken, insecten en spinnen

De Kroatische berghagedis kan af en toe in groepen worden waargenomen, maar is zeer snel en wendbaar en ook zeer goed aangepast aan zijn favoriete substraat. Met droge rotstuinen en dichte beplanting kunt u een geschikt leefgebied creëren in uw eigen tuin.

Eten

Om ervoor te zorgen dat de inheemse hagedissen voldoende en geschikt voedsel in de tuin hebben, mogen er geen pesticiden worden gebruikt. Dit vermindert niet alleen het aantal insecten, maar verandert ze ook in potentieel gifaas voor de hagedissen.

Als je de reptielen niet uit de tuin wilt verdrijven, maar ze liever geschikte leefgebieden en voedselbronnen wilt bieden, let dan op de volgende factoren:

  • Een insectenhotel opzetten
  • Gebruik alleen pesticiden op natuurlijke basis als dat nodig is, zoals plantenmest
  • Laat een hoekje van de tuin los
  • Insektenaantrekkende planten planten
  • Gebarsten muren of stapels stenen waar insecten zich kunnen nestelen
  • Laat rot hout rondslingeren
  • Introduceer wilde vaste planten
  • Laat de tuin zo dicht mogelijk bij de natuur

Overwintering

Muurhagedis
Muurhagedis

Hagedis zijn koudbloedige dieren die stijf worden als de temperatuur da alt. Om op deze manier de winter goed te overleven, hebben ze enerzijds voldoende reserves nodig en anderzijds een zo vorstvrij mogelijke schuilplaats. Ze kunnen reserves creëren als er voldoende insecten in hun omgeving zijn. Ze geven de voorkeur aan de verlaten ondergrondse holen van andere dieren, zoals muizen, mollen en konijnen, als schuilplaatsen. De mens heeft hier in eerste instantie geen directe invloed op, maar moet zich onthouden van het afsluiten van bestaande gangen of het blokkeren van ingangen. Hoopjes bladeren of stenen beschermd met kreupelhout en bladeren bieden de hagedissen ook schuilplaatsen tijdens de winter.

Als een hagedis buiten een schuilplaats wordt gevonden, kan deze in een koele maar vorstvrije ruimte worden gehuisvest. Een terrarium dat licht gevuld is met bladeren is geschikt om de hagedis bescherming en geborgenheid te bieden. Bij deze vorm van winterslaap is het ook belangrijk om de hagedis regelmatig maar zorgvuldig te controleren. Hij mag niet elke dag verstoord worden, maar er moet wel bekend zijn of hij echt in de winterslaap verkeert of al weer actief is door hoge temperaturen. Als het actief is omdat de temperatuur boven de 10°C komt, moet het ook gevoerd worden.

In de regel is het beter om - als het nog steeds boven nul is - de hagedis overdag dichtbij een beschermd gebied te brengen en hem zelfstandig een geschikte schuilplaats te laten zoeken. Nogmaals, stapels bladeren of stapels stenen zijn zeer geschikt als plek om zich te vestigen.

Tuinonderhoud

Met uitzondering van de boshagedis leggen alle inheemse hagedissen hun eieren. De boshagedis daarentegen draagt hem in een zak op zijn lichaam totdat hij uitkomt en brengt zo zijn nakomelingen levend ter wereld. Er moet speciale aandacht worden besteed aan deze legsels en de groeiende nakomelingen van de lente tot de herfst. Ook hier kan met een aantal punten rekening gehouden worden om de reptielen een zo groot mogelijke overlevingskans in uw eigen tuin te geven. Deze omvatten:

  • Creëer schuilplaatsen, zoals muren en stapels stenen met holtes en dichte begroeiing
  • Een tuin laten wild
  • Het gazon niet graven of maaien in overgroeide tuinen
  • Vermijd tijdens het betreffende paarseizoen zeer luidruchtige of grootschalige verzorgingsmaatregelen
  • Pas het “wilde” gebied aan aan de kenmerken van de betreffende hagedissoort

Tip:

Zelfs met de genoemde maatregelen is er helaas geen garantie dat inheemse hagedissen zich permanent zullen vestigen. Een “wilde” tuinhoek, aangeboden schuilplaatsen en zachte verzorging van het eigen groen geven talloze diersoorten de kans om de tuin te bewonen.

Aanbevolen: