We kennen onberispelijke appels uit de supermarkt. Je denkt dat de appel uit je eigen boom dit schoonheidsideaal zou moeten nabootsen, maar nee, dat zou niet zo moeten zijn. Kleinere, donkere vlekken aan de buitenkant of bruine vlekken in het vruchtvlees worden beschouwd als schade aan de appel, maar de oorzaken ervan hoeven niet onmiddellijk te worden aangepakt en hebben geen invloed op het genot.
Andere plagen zoals bladluizen moeten worden bestreden, indien mogelijk met natuurlijke middelen. Chemische sprays komen uiteindelijk in de appel terecht en zijn vaak schadelijk voor de natuurlijke vijanden van de bestreden insecten. De behandeling omvat vaak ook excisie. Vergeet dus niet om de appelboom regelmatig te controleren op plagen of ziekten.
Ziekten
Appelbomen kunnen worden aangetast door een grote verscheidenheid aan ziekten. Sterkere en oudere bomen overleven meestal vrij goed, ook al vereist de behandeling vaak diepe sneden. Individuele ziekten kunnen echter leiden tot de dood van de boom.
Glassheid
Je kunt zien of de appelboom aan deze stofwisselingsziekte lijdt door naar de appels te kijken. Als ze op sommige plaatsen waterig, doorschijnend vruchtvlees onder de schil hebben, lijdt de boom aan glazigheid. De oorzaken van de ziekte zijn overmatige bemesting, overmatige scheutgroei na ernstige snoei of een slechte toevoer van voedingsstoffen. Tegenmaatregelen zijn onder meer een adequate watervoorziening en een evenwichtige bemesting.
Meppeling of vlekkerigheid
Als de appel bruinachtige vlekken in het vruchtvlees heeft, is dit een teken van het stipje. De oorzaak van de ziekte is vaak een calciumtekort. Hoewel de bruine vlekken onschadelijk zijn voor consumptie, moeten er toch tegenmaatregelen worden genomen. Deze omvatten:
- Calciumbemesting
- Overstappen op zomersnit
- Zorg voor voldoende watertoevoer
Boom- of fruitboomkanker
Oude fruitbomen lijden meestal aan boomkanker. De ziekte kan niet worden genezen, maar kan alleen worden beperkt. Symptomen verschijnen op de stam en dikke takken. In het bastgebied zijn dan oranje of bruine, droge en gebarsten plekken te vinden. Na jaren verschijnen er ook dikke tumoren en bultjes, die van jaar tot jaar groter worden. Daarnaast kunnen er ook zeer diepe scheuren ontstaan.
Jonge bomen worden zelden ziek. In hun geval kan de kanker de hele stam aantasten, wat resulteert in de dood van de boom.
Behandeling van de boom:
- Snijd de getroffen gebieden uit tot op het gezonde hout
- Snijd kleine takken af
- Zorg voor wondsluiting met wondsluiting
- Gooi het hout onmiddellijk weg of verbrand het
Firebrand
Brandziekte is geen ziekte, maar eerder een gevaarlijke ziekte in pitfruitgewassen die moet worden gemeld. Afhankelijk van de leeftijd van de boom leidt dit min of meer snel tot de dood. De ziekte is onschadelijk voor de mens.
Kentekenplaten zijn:
- Bladeren, bloemen en scheuten worden zwart of bruin
- Schietpunten buigen naar beneden
- Alle delen van de plant zien er verbrand uit
Terugsnoeien tot op het gezonde hout tot ongeveer 50 centimeter kan de boom helpen. Bij kleine bomen is dit extreme snoeien niet mogelijk; deze moeten volledig worden gekapt. Het verantwoordelijke ministerie van Landbouw geeft informatie over het gebruik van en welke sprays.
Bergziekte wordt verspreid door het transport van planten en plantaardig materiaal, door wind, regen, door insecten, kleine zoogdieren, mensen en vogels.
Schimmelziekten
Schimmels en schimmelziekten verspreiden zich zeer snel. Ze stoppen ook niet bij naburige bomen. Als er een schimmelinfectie wordt ontdekt, moeten er onmiddellijk tegenmaatregelen worden genomen. Over het algemeen helpt een luchtige en lichte kroon tegen schimmelziekten, omdat de bladeren na lange regenperiodes beter kunnen drogen.
Tip:
Sluit de wonden van de appelboom met wondwas zodat er geen sporen meer in de boom kunnen dringen.
Appelschurft
Appelschurft komt voor bij sterke hitte en hoge luchtvochtigheid. De schimmel tast bladeren en fruit aan.
Merken op bladeren:
- Kleine, bruine vlekjes in de lente
- De spotgrootte neemt toe
- Paddestoelengras aan de onderkant van de bladeren
Licentie op de appel:
- Kleine, donkere vlekjes op de appel, maar die kunnen geen kwaad
- Gedeeltelijke stervormige scheuren
Als tegenmaatregel is het kappen van de boom voldoende.
Monilia fruitrot
Bruin rotte fruitmummies met witte schimmelvlekken zijn de schade veroorzaakt door Monilia-fruitrot. De tegenmaatregel is om de dode vruchten te verzamelen en deze tijdens de wintersnoei te verwijderen, aangezien de sporen in de fruitmummies overwinteren. Als ze niet met wintersnoei of afzonderlijk worden verwijderd, zal er volgend jaar weer vruchtrot optreden.
Roetvlekkenziekte
Bij roetvlekkenziekte zijn de appels bedekt met een roetachtige laag. De oppervlaktekleur varieert van olijfgroen tot zwart. Hoewel het afgewassen kan worden voor consumptie, kunnen de appels niet meer bewaard worden. Ook helpt een lichte en luchtige boomkroon tegen deze schimmelziekte waardoor vocht niet te lang in de boom kan blijven.
Calice rot
Donkerbruine en droogrotte plekken in het kelkgebied zijn de schade veroorzaakt door kelkrot. Om de schimmel in bedwang te houden, hoeft u niet onmiddellijk een chemische behandeling uit te voeren. In de regel is het voldoende als de aangetaste delen van de boom worden verwijderd en afgevoerd, maar niet worden gecomposteerd.
Kraagrot
De kenmerken van deze schimmelziekten zijn kleine vruchten, roodachtige bladeren en donkergekleurde bast. De boom verliest ook zijn kracht. De getroffen gebieden moeten onmiddellijk worden uitgesneden en met wondwas worden verzegeld. Als de besmetting erg ernstig is, kan de boom niet meer gered worden.
Tip:
Voorkom wateroverlast in het wortelgebied.
Meeldauw
Meeldauw leidt tot een verminderde blad- en bloemontwikkeling en, als resultaat, tot kleinere vruchten. Echte meeldauw bedekt de toppen van bladeren en scheuten met een witte, poederachtige laag. De bladeren verdrogen en vallen uiteindelijk af. Als je voortdurend dunne takken en geïnfecteerde takken verwijdert, zal de schimmel onder controle blijven en uiteindelijk verdwijnen.
Tip:
Let bij het kopen van de appelboom op de variëteit. Sommige appelrassen, zoals Jonathan, zijn gevoeliger voor echte meeldauw dan andere.
Plagen
Plagen vallen vooral de appelboom aan in de lente en de zomer. De eerste tekenen van een plaag verschijnen meestal in de bladeren. Krullen, verkleuring of gaten duiden op een plaagplaag. Daarom moet de appelboom regelmatig worden gecontroleerd op ongedierte, zodat de bestrijding zo vroeg mogelijk kan beginnen. Niet alleen in het voorjaar komen ongedierte voor, er zijn er ook die de appelboom gebruiken als voedingsbodem voor hun nakomelingen. De ongenode gasten worden vaak in de herfst neergelegd en eten na de overwintering jonge scheuten, bladeren en bloemknoppen.
Roestmijten of appelroestmijten
De roestmijt zit op de vruchten en bladeren van de appelboom. Kenmerken zijn een bruin- of roestkleurige, ronde verkleuring van de onderzijde van de bladeren en de ontwikkeling van kleurloze vruchten. Roestmijten overwinteren op de bladknoppen van de appelboom en beginnen in het voorjaar aan de bladeren te zuigen. In de regel is de schade beperkt, waardoor het gebruik van chemische middelen kan worden vermeden.
De natuurlijke vijand van de roestmijt is de roofmijt. Dit kan worden vastgesteld als de besmetting zeer ernstig is. In ieder geval moeten geïnfecteerde takken worden verwijderd om de verspreiding te beperken. Als preventieve maatregel mag wintersnoeisel niet worden gecomposteerd of verbrand in de buurt van de appelboom.
Fruitboomspint
De fruitboomspint veroorzaakt lichte vlekken op de bladeren. Voordat de bladeren uiteindelijk afvallen, vormt zich een lichtgele tot roodachtige schimmel op de bladeren. Aan de onderkant van de bladeren zitten fijne spinnendraden en de geelrode mijten.
De fruitboomspintmijt moet, net als de roestmijt, worden bestreden met natuurlijke vijanden. Dit zijn lieveheersbeestjes, gaasvliegen en spinnen. Let op: Door het gebruik van speciale chemische middelen worden ook de natuurlijke vijanden van de mijt bestreden.
appelkever
De nakomelingen van de appelwants vallen de scheutpunten van de bladeren aan. De volwassenen zuigen aan de bladeren van de appelboom. Veel kleine, gescheurde gaatjes zijn de schade veroorzaakt door de appelwants. De bladeren krijgen bruine vlekken en de jonge scheuten stoppen met groeien.
De vruchten vertonen bij besmetting kurkachtige plekken, maar deze hebben geen invloed op de smaak of houdbaarheid. Insecticiden worden alleen gebruikt bij ernstige plagen. Ook kunnen de dieren vroeg in de ochtend worden afgeschud. Dit beperkt de besmetting.
fruitmot
De fruitmot is een vlinder. De larven of rupsen eten graag appels. De vlinder zelf vliegt van mei tot september. Hij legt zijn eieren op de bladeren of vruchten van de appelboom. Na één tot twee weken komen de vraatzuchtige nakomelingen uit. Gaten in de appels zijn een teken van besmetting. De rupsen eten een spiraalvormige tunnel die doorloopt tot in de kern. Na ongeveer vier weken verlaten de rupsen de appels en nestelen ze op een goed verborgen plek.
Als je geen insecticiden wilt gebruiken, kun je dikkere takken bedekken met golfkarton. De larven gebruiken ze als schuilplaats en kunnen eronder verzameld worden. Natuurlijke vijanden van de fruitmot zijn parasitaire wespen of de oorworm en natuurlijk allerlei soorten vogels.
Vorstspanner
De vlinder legt in de herfst zijn eieren in de schorsscheuren van de stam van de appelboom. De larven eten vervolgens in het voorjaar bladknoppen, bloemen en bladeren. Dit gaat zo ver dat de aangetaste delen uitdrogen en afvallen. Na de verpopping komen in oktober de jonge vlinders tevoorschijn. Natuurlijke vijanden zijn kevers, spinnen en vogels. Als de plaag te ernstig is, kan alleen een insecticide tegen zuigende of bijtende insecten helpen tegen de plaag.
Tip:
Omdat de jonge larven uit de stam omhoog moeten kruipen, kunnen ze worden tegengehouden met een ringetje lijm. De vrouwtjes kunnen ook met één worden gestopt.
Baanmot of appelboommot
De werkelijke plaag van de webmot zijn de grijsgele, zwartgevlekte rupsen. Ze leven in spinnenwebben aan de appelboom en voeden zich met de bladeren. Als er niets wordt gedaan om de plaag te bestrijden, zal de hele boom bedekt zijn met vliezen en volledig kaal worden door de rupsen.
De vlinders zijn licht en hebben zwart gestippelde vleugels. Ze komen uit in juli en augustus en leggen hun eieren in september. Natuurlijke vijanden zijn vogels en sluipwespen. Het enige dat helpt tegen de rupsen en hun web is ze zo vroeg en genereus mogelijk te verwijderen.
Appelbloesemplukker
De snuitkever houdt van de bloemen en vruchten van de appelboom. De winterverblijven zijn bosgebieden. Daarom wordt hij vooral aangetroffen in tuinen in de buurt van bossen. Roodbruine verkleuring is een teken van ongedierte.
Natuurlijke vijanden van de kever zijn zangvogels. Als dat niet lukt, moet dat met chemische middelen worden bestreden. Om verspreiding te voorkomen, moeten geïnfecteerde bloemen onmiddellijk worden verwijderd.
Appelbladwesp
Net als de fruitmot zien ook appelbladwespen de appelboom als een geschikte kraamkamer. De wespen vliegen tijdens de bloeiperiode. Hun larven eten de appel van binnenuit. Uiteindelijk v alt hij eraf. Als het aan de boom blijft zitten, ontstaat er onder de schaal een gekurkt gebied met geelbruine verkleuring.
Tegenmaatregelen zijn:
- Bevestig witte planken met lijm aan de bomen om wespen te voorkomen
- Appels met gaten onmiddellijk verwijderen en vernietigen
- Gebruik speciale chemische middelen tegen de larven
Appelrimpelluis en groene appelluis
Bladluizen zuigen de bladeren van de appelboom uit. Ze zuigen ook op jonge scheuten en de tweetoppen, dat wil zeggen alles wat jong en sappig is.
Beheersmaatregelen zijn:
- Slang royaal af met een zachte zeepoplossing
- Voorzichtig wassen met de tuinslang, gebruik een scherpe waterstraal
- Snijd de aangetaste takken en scheuten af
- Als de besmetting zeer ernstig is: gebruik chemische middelen
Natuurlijke vijanden zijn lieveheersbeestjes en andere insecten. Om deze in uw tuin te nestelen raden wij een insectenhotel bij de appelboom aan.
Melige appelluis
Deze bladluis kan grote schade aan scheuten, bladeren en vruchten veroorzaken. Kenmerkend zijn de gekrulde bladeren die hele luizenkolonies herbergen. Het resultaat van de besmetting zijn kleine, onvolgroeide vruchten. Daarom moeten appelbomen kort voordat ze bloeien worden gecontroleerd op appelluizen.
Beheersmaatregelen zijn:
- Verwijder de getroffen delen van de boom
- Een boom uitdunnen
- Zorg voor goede ventilatie
- Bemesten om de boom te versterken
- Chemische middelen uit de speciaalzaak
Conclusie
Hoewel de lijst met ziekten en plagen van de appelboom lang is, moet de tuinman ontspannen zijn over de natuur. Als het natuurlijke evenwicht in de tuin goed is, worden veel plagen vernietigd door hun natuurlijke vijanden. Je kunt op een natuurlijke manier een handje helpen met insectenhotels of nestkasten voor vogels. De chemieclub moet gezien worden als de laatste oplossing. Het schaadt het ongedierte, maar ook hun natuurlijke vijanden. En het gif komt uiteindelijk in de appel terecht.
