Bieten worden vaak in de tuin gekweekt omdat ze geen hoge eisen stellen aan de bodemgesteldheid en blootstelling aan licht. De grond waarin de rode biet wordt geteeld mag echter niet te rijk zijn aan stikstof, omdat deze plant dan te veel nitriet ophoopt, vergelijkbaar met snijbiet of spinazie. De rode biet mag niet te vroeg worden gezaaid, omdat deze tijdens de groeifasen zullen ontkiemen als ze vorst krijgen. De scheuten zijn niet wenselijk voor deze plant. Daarom mag er pas in april worden gezaaid. Als je hier aan de veilige kant wilt zitten, wacht dan op de IJsheiligen. Mocht er weer vorst optreden, dan kan de rode biet beschermd worden met een dun vliesje. Rode biet is ideaal voor opslag. Daarom zou de hoofdteelt in juni moeten plaatsvinden. De rijpe vruchten kunnen vanaf oktober geoogst en bewaard worden. De opslag vindt plaats in kisten met daarin stro, zand of turf. Hierdoor worden de knollen beschermd tegen licht en kou bewaard. Als de oogst eerder plaatsvindt, kunnen de vruchten ook worden ingekookt en bewaard.
Bieten zaaien
Voor het zaaien moet de grond worden geschoffeld en moet er compost worden toegevoegd. De zaden worden in april of mei buiten gezaaid op een afstand van ongeveer 10 centimeter binnen de afzonderlijke rijen. De rijen moeten ongeveer 25 centimeter uit elkaar liggen. De zaaidiepte moet twee tot drie centimeter zijn. Na het zaaien moet er nog een laag compost, maar geen mest, worden aangebracht. Het is belangrijk om de planten na het zaaien regelmatig water te geven. Indien de plant voorgekweekt moet worden, kan deze al vanaf maart in mestbedden worden gezaaid. Vervolgens kunnen de spruiten in april in de tuin worden geplant. Om de groei van planten te ondersteunen, kan steenstof in de grond worden gehaakt. Regelmatige toepassing van compost, schoffelen en water geven kan ook gunstig zijn voor de groei van de plant.
De variëteiten van rode biet
Veel mensen kennen rode biet als de bekende donkerrode wortel waarover de meningen verdeeld zijn vanwege de aardse smaak. Er zijn echter verschillende varianten van variëteiten. Naast de ronde variant zijn er ook bieten met platronde wortels, maar ook bieten met cilindrische wortels of puntige wortels. Opvallend zijn de witte en gele bieten, die mild en zoeter smaken, niet zo aards. Eén van de bekende soorten is de Formanova, die een cilindrische vorm heeft. De Forono heeft bovendien een cilindrische vorm en is bovendien zeer productief, wat hem zeer aantrekkelijk maakt voor de teelt in de eigen tuin. De Tonda di Chioggia is een geringde variëteit waarvan de kleur rood en wit is. Rauw gegeten is het erg zoet en mals. Wanneer deze variant gaar is, lopen de rode en witte strepen in elkaar over. De Egyptische platte ronde is een oeroude soort met dieprode bladeren, een aromatische smaak en een zeer snelle groei. Burpee's Golden is een rode biet die oranje is aan de buitenkant en geelachtig aan de binnenkant. Deze vruchten smaken zeer aromatisch en zoet. De rode bol wordt veel geteeld omdat het een ongecompliceerde, ronde soort is die zeer aromatisch is. De Albina Veredura is een witte biet met een zoete smaak en wordt vaak gebruikt voor de bereiding van rauwkostsalades. Deze variëteit kan alleen in juni worden gezaaid, omdat deze de neiging heeft om te schieten.
Plagen en ziekten
Bieten zijn robuuste planten die zelden worden aangetast door plagen of ziekten. Een bekende plaag van deze plant is de bietenvlieg. Ook kunnen de bieten beschadigd raken door bladluizen of vlooienkevers. Bovendien kunnen nematoden of bietenwormen grote schade aanrichten aan deze plant. Daarnaast kunnen verschillende soorten kevers zoals de schildpadkever, de bietenkever, de bietenkever of de schildpadkever schade aan de vrucht veroorzaken. Naast de plagen die bieten kunnen aanvallen, zijn er ook ziekten zoals hart- en houtrot, wortelziekte, vergelingsziekte en Cercospora-bladvlekken.
De oogst van fruit en de opslag en bewaring
Net als bij veel andere planten gaan de vruchten van de plant het langst mee als ze in het bed blijven. Voorwaarde is echter dat er geen vorst is. De rode biet is bestand tegen temperaturen tot min drie graden, maar moet bij lagere temperaturen worden geoogst. Als de temperaturen hoger zijn, kunnen de planten kort voor consumptie vers geoogst worden. Als er vorst dreigt, moeten de planten voorzichtig uit de grond worden getrokken. Om de vruchten te kunnen bewaren, mogen ze niet gewond raken. Alleen zo kunnen ziektekiemen tijdens de opslag daar niet binnendringen en zich vermenigvuldigen. Voordat de vruchten kunnen worden bewaard, moeten de bladeren worden verwijderd. Om dit te doen, worden ze zorgvuldig afgedraaid. De wortels kunnen nu enige tijd in de koelkast worden bewaard. Als de knollen voor langere tijd moeten worden bewaard, is het raadzaam ze in de kelder te bewaren. Dozen met vochtig zand zijn ideaal voor het bewaren van rode bieten. De knollen mogen vóór opslag niet worden gewassen. De resterende grond op het fruit beschermt het tegen besmetting door schimmels en andere ziektekiemen of bacteriën. Als je ze goed bewaart, blijven ze tot het voorjaar goed. Daarnaast kan de rode biet ook worden gefermenteerd met melkzuur of worden ingekookt.
Wat je moet weten over rode biet
Bieten hebben een doorlatende, humusrijke en voedselrijke grond nodig. Er moet voor worden gezorgd dat er voldoende bodemvocht is. Omdat de kleine bieten relatief diepe wortels hebben, moet de grond diep en niet te zuur zijn. Ideaal zijn pH-waarden tussen 6,5 en 7,8. Als meststof heeft een chloorhoudende meststof de voorkeur. De beste tijd om te zaaien is mei en juni. Als u vroeg wilt oogsten, kunt u in april beginnen met kweken in potten en in mei de jonge planten in de tuin planten. Over het algemeen gedijt de rode biet het beste als hij direct buiten wordt gezaaid. Hun zaden worden in groeven van twee tot drie centimeter diep geplaatst en bedekt met aarde. De bedden moeten dan licht vochtig gehouden worden. Bij een temperatuur tussen 15° en 20°C ontkiemen de zaden binnen twee tot drie weken.
Als je kleine bieten wilt oogsten, kun je gewoon dichter zaaien. Zorg bij grotere bieten voor een grotere afstand bij het zaaien (zaadlinten) of plaats de jonge planten op een afstand van ongeveer 15x5cm. De oogsttijd ligt rond oktober-november, maar je kunt de kleinere bieten ook doorlopend oogsten. Groeit zeer goed op plaatsen waar voorheen peulvruchten of koolrabi werden verbouwd.
De beste buren zijn bernagie, courgette, uien, karwij, pastinaak, sla. Ook ideaal voor gemengde teelt met dille en bonenkruid. Ook de smaak verbetert in gemengde cultuur. Ongunstige buren zijn echter prei, dragon, aardappelen, snijbiet, peterselie, tomaten, spinazie, bieslook.
Verzorging voor planten
Om mooie knollen te kunnen vormen, heeft de rode biet tijdens de groei voldoende water nodig. Als de knollen uit de grond steken, is het verstandig om rond de stengel wat aarde op te stapelen, zodat ze weer helemaal bedekt zijn. Bovendien zorgt het regelmatig verwijderen van onkruid en het schoffelen van de bedden ervoor dat de planten goed gedijen.
Zaaien en verzorgen in één oogopslag
- Voorkeur in potten vanaf april of buiten zaaien vanaf mei
- Zaaidiepte: 2-3 centimeter
- Kiemtemperatuur 15-20°C, kiemtijd 2-3 weken
- zorg ervoor dat je goed water geeft
- Onkruid wieden en schoffelen
- stapel eventueel aarde op de knollen
Oogst
Deze mogen niet als voorgewas worden gekweekt als je daarna op deze plek bieten wilt telen. Bij het oogsten kun je het beste truc 17 gebruiken. Til de bieten 's morgens lichtjes op met een vork zonder de wortels af te scheuren en trek 's middags de bieten uit de grond. Dit zorgt ervoor dat het nitraatgeh alte aanzienlijk da alt. Dat rode biet zo gezond is, is te danken aan vitamine A, B1, B2, C, maar ook aan foliumzuur, het antibioticum betaïne, betalainen, flavonoïden, koolhydraten, fosfor, kalium, magnesium, ijzer, calcium, natrium, koper, mangaan, zink. Dit zit allemaal in de kleine bieten. De rode kleurstof is zeer kleurvast, dus je kunt er het beste voor zorgen dat tafelkleden en kleding er niet mee in contact komen. De rode kleur is ook moeilijk uit je handen te verwijderen.
Gebruik en opslag
Biet smaakt natuurlijk het lekkerst direct na de oogst. Maar ze kunnen ook vrij eenvoudig worden opgeslagen in een zogenaamde ondergrondse of kelderverhuur. Ze worden in licht zand geplaatst en blijven maandenlang vers. Op deze manier werd er vroeger, toen er in de meeste huishoudens nog geen koelkasten en diepvriezers waren, een voorraad voor de winter gecreëerd. Ook veel andere groentesoorten zijn geschikt voor deze bewaarvorm, zoals wortelen of de vele verschillende koolsoorten.
